Wat is Osteopathie?

Osteopathie is een geneeswijze, die op het einde van de vorige eeuw door Dr. A.T.STILL in de U.S.A. ontdekt werd. Bij het uitbreken van een virale meningitisepidemie, waarbij hijzelf drie kinderen verloor, begon hij na te denken over het feit dat sommige personen ziek werden en andere niet. De principes van de osteopathie zijn gebaseerd op de logica van de toegepaste kennis van  anatomie, fysiologie en pathologie.

 

1. het lichaam functioneert als een eenheid. 
2. de structuur en de functie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. 
3. het lichaam beschikt over zelf-regulerende mechanismen. 
4. een relationele therapie voor het lichaam is gebaseerd op de kennis en de toepassing van deze 3 principes.

 

De osteopatische aanpak van een probleem is dus holistisch en causaal.  

In de praktijk betekent dit dat een probleem niet alleen in zijn lokaal kader bezien wordt, maar dat iedere struktuur op afstand elders een probleem kan veroorzaken. De link tussen beiden kan muskulair, tendineus, fasciaal, neurologisch, visceraal, arterieel, enz.... zijn. Er wordt dus geredeneerd in oorzaak-gevolgketens.

 

Deze twee principes, holistisch en causaal, voeren ons zeer vaak naar de wervelzuil, wegens zijn centrale rol als as van het lichaam, maar ook als huisvesting van het zenuwstelsel, zowel het perifeer als het autonoom zenuwstelsel